Als ouder wil je je kind graag alles geven dat hij/zij nodig heeft om later op eigen benen te kunnen staan. Je wil ze een toekomst geven. Ze kansen geven die jij niet had. Dat begrijpen wij maar al te goed. 

We begrijpen ook heel goed dat het geven van die handvatten je soms erg moeilijk gemaakt wordt. Mensen/instanties werken niet mee en soms werken ze je zelfs tegen. We hebben vele casussen gezien waar sprake was van onrechtvaardigheid, kansongelijkheid, buitensluiting en zelfs racisme. Dus ouders/verzorgers, head up, je staat er vanaf nu niet meer alleen voor. Samen strijden we voor een eerlijke  en kansrijke toekomst voor onze kinderen. 

Waarom geven ze op de middelbare school wel les in wiskunde, maar niet in relaties. Vergeleken met een relatie is wiskunde een eitje’. #DARUM!
Dit is precies waar de trainingen en workshops van Life Skills over gaan. Over vaardigheden, die op school niet gegeven worden, maar even belangrijk zijn voor de  kennis en kunde en de algemene ontwikkeling van leerlingen voor de toekomst.

Deze casus willen we graag met je delen. Een leerling van 12 zat in het eerste jaar Gymnasium op een school in Amsterdam Zuid. Het meisje woont in Amsterdam Zuidoost en werd ingeloot voor de school in Zuid. Zij had moeite met het wennen aan de nieuwe omgeving, nieuwe mensen  en nieuw schoolsysteem. In haar netwerk was er niemand die haar kon begeleiden. De leraar schreef in het rapport van het meisje, dat hij zich erg druk maakte over de studieresultaten van het meisje. Het meisje kon de stof wel aan, maar wist geen grip te krijgen op de voor haar nieuwe methode.

Moeder vroeg om extra begeleiding. De leraar gaf aan dat de leraar uitlegt hoe de kinderen het moeten doen en als het kind het niet aankan of nergens hulp kan krijgen, dat het kind dan af valt. Dan is het spijtig, zei hij. Het is veel harder je denkt, vulde hij erna nog aan.  Tevens gaf hij aan dat de meesten na school gebruik maken van een huiswerkinstituut, dat kinderen begeleidt. Dat de ouders van dit meisje geen geld hadden voor een opleidingsinstituut kon de leraar niet begrijpen. Ik ken Zuidoost niet, vertelde hij.

Dat het een gesprek was, waar we heel droevig van werden hoeven we eigenlijk niet meer te zeggen. Het betekent dat onze kinderen buiten Zuidoost bijna geen kans krijgen, ze gaan weer terug naar een school in Zuidoost, krijgen daar wel extra hulp en slagen.. maar dan begint de ellende opnieuw, want ze moeten zich gaan manifesteren in de samenleving. Een samenleving waar de westerse cultuur overheerst.